si converteris Israhel ait Dominus ad me convertere si
abstuleris offendicula tua a facie mea non commoveberis
et iurabis vivit Dominus in veritate et in iudicio et in
iustitia et benedicent eum gentes ipsumque laudabunt
haec enim dicit Dominus viro Iuda et Hierusalem novate vobis
novale et nolite serere super spinas
circumcidimini Domino et auferte praeputia cordium vestrorum
vir Iuda et habitatores Hierusalem ne forte egrediatur ut ignis
indignatio mea et succendatur et non sit qui extinguat propter
malitiam cogitationum vestrarum
adnuntiate in Iuda et in Hierusalem auditum facite loquimini
et canite tuba in terra clamate fortiter dicite congregamini et
ingrediamur civitates munitas
levate signum in Sion confortamini nolite stare quia malum
ego adduco ab aquilone et contritionem magnam
ascendit leo de cubili suo et praedo gentium se levavit
egressus est de loco suo ut ponat terram tuam in desolationem
civitates tuae vastabuntur remanentes absque habitatore
super hoc accingite vos ciliciis plangite et ululate quia
non est aversa ira furoris Domini a nobis
et erit in die illa dicit Dominus peribit cor regis et cor
principum et obstupescent sacerdotes et prophetae
consternabuntur
et dixi heu heu heu Domine Deus ergone decepisti populum
istum et Hierusalem dicens pax erit vobis et ecce pervenit
gladius usque ad animam
in tempore illo dicetur populo huic et Hierusalem ventus
urens in viis quae sunt in deserto viae filiae populi mei non
ad ventilandum et ad purgandum
spiritus plenus ex his veniet mihi et nunc ego sed loquar
iudicia mea cum eis
ecce quasi nubes ascendet et quasi tempestas currus eius
velociores aquilis equi illius vae nobis quoniam vastati sumus
lava a malitia cor tuum Hierusalem ut salva fias usquequo
morabuntur in te cogitationes noxiae
vox enim adnuntiantis a Dan et notum facientis idolum de
monte Ephraim
concitate gentes ecce auditum est in Hierusalem custodes
venire de terra longinqua et dare super civitates Iuda vocem
suam
quasi custodes agrorum facti sunt super eam in gyro quia me
ad iracundiam provocavit ait Dominus
viae tuae et cogitationes tuae fecerunt haec tibi ista
malitia tua quia amara quia tetigit cor tuum
ventrem meum ventrem meum doleo sensus cordis mei turbati
sunt in me non tacebo quoniam vocem bucinae audivit anima mea
clamorem proelii
contritio super contritionem vocata est et vastata est
omnis terra repente vastata sunt tabernacula mea subito pelles
meae
usquequo videbo fugientem audiam vocem bucinae
quia stultus populus meus me non cognovit filii insipientes
sunt et vecordes sapientes sunt ut faciant mala bene autem
facere nescierunt
aspexi terram et ecce vacua erat et nihili et caelos et non
erat lux in eis
vidi montes et ecce movebantur et omnes colles conturbati
sunt
intuitus sum et non erat homo et omne volatile caeli
recessit
aspexi et ecce Carmelus desertus et omnes urbes eius
destructae sunt a facie Domini et a facie irae furoris eius
haec enim dicit Dominus deserta erit omnis terra sed tamen
consummationem non faciam
lugebit terra et maerebunt caeli desuper eo quod locutus
sum cogitavi et non paenituit me nec aversus sum ab eo
a voce equitis et mittentis sagittam fugit omnis civitas
ingressi sunt ardua et ascenderunt rupes universae urbes
derelictae sunt et non habitat in eis homo
tu autem vastata quid facies cum vestieris te coccino cum
ornata fueris monili aureo et pinxeris stibio oculos tuos
frustra conponeris contempserunt te amatores tui animam tuam
quaerent
vocem enim quasi parturientis audivi angustias ut puerperae
vox filiae Sion intermorientis expandentisque manus suas vae
mihi quia defecit anima mea propter interfectos
